Alfred Slomp: ‘We hebben heilige ongerustheid nodig’

Alfred Slomp

Alfred Slomp is auteur van onder andere het boek Wat je wél kunt doen. Ook geeft hij workshops over God in de supermarkt en God in de klimaatcrisis. ‘Daarmee probeer ik naar het hart van mensen te gaan. Mijn doel is niet om hen te overtuigen, maar om iets bij te dragen aan bewustwording.’ In dit interview deelt hij iets meer over zijn missie.

‘Ik wil een sociaal tippingpoint bereiken’

Alfred Slomp: ‘Tijdens mijn workshop laat ik vaak een filmpje zien van een groepje mensen dat een wave probeert te starten in een stadion. De vraag is: vanaf hoeveel mensen lukt dat? Het antwoord is: slechts zeven mensen. Daarom probeer ik steeds kleine groepjes mensen op de been te krijgen.

Uit onderzoek blijkt dat een samenleving verandert wanneer ongeveer 20-25 procent van de mensen anders gaat denken of doen. Dit wordt het ‘sociaal tippingpoint’ genoemd. In Nederland is veertig procent van de mensen christen, dus al doet maar de helft mee, dan kunnen we alsnog hét verschil maken…

Dit is mijn droom, dat christenen anders leven en op die manier iets laten zien van hoe God het bedoeld heeft. Dat bedrijven weten dat ze op de Biblebelt niet aan hoeven te komen met chocolade zonder keurmerk, omdat de christenen dat toch nooit zullen kopen. En ook adverteerders van reisbureaus passen hun advertenties aan, want die mensen gaan toch niet op die goedkope vliegvakantie. Ik geloof dat we dat als christenen verplicht zijn.’

‘Onze rijkdom is een ballast’

‘Bij de workshop doen we vaak een testje. Op het scherm laat ik dan een aantal ethische onderwerpen zien, zoals homoseksualiteit, echtscheiding, seks voor het huwelijk, armoede en onrecht. De vraag is: hoeveel Bijbelteksten gaan over dit thema? Over homoseksualiteit gaan zo’n vier teksten; over echtscheiding zes. Het interessante is dat weinig theologen weten hoeveel teksten gaan over armoede en recht doen. Het antwoord is: meer dan tweeduizend teksten.

Toen ik dat hoorde, ging ik de Bijbel van kaft tot kaft lezen en ik onderstreepte elke tekst die ik over armoede en onrecht tegenkwam. Ik wist niet wat me overkwam. Ik ging al mijn hele leven naar de kerk, maar ik kwam aan de lopende band teksten tegen waar ik nog nooit van had gehoord. Aan de ene kant is dat begrijpelijk, want het zijn soms nogal pittige teksten, maar toch. Ik realiseerde me dat de Bijbel vol staat met verhalen die wij niet behandelen omdat ze in een te pijnlijk contrast staan met onze leefstijl. Onze rijkdom is een ballast.

In de Bijbel lees ik over de hartstochtelijke droom van God over een wereld waarin er genoeg is voor iedereen. De Bijbel staat vol met wetten om structurele armoede te voorkomen, om ongelijkheid recht te zetten, om rust te nemen. Lees vooral ook de evangeliën in één ruk achter elkaar. Die zijn revolutionair!

Tom Waits zingt in een van zijn nummers over een ‘chocolate Jesus’ in de snoepwinkel. Hij zingt dat hij niet naar de kerk gaat, maar naar de winkel om voor die Jezus op zijn knieën te liggen. Kijkend naar ons als christenen moet ik vaak aan dit nummer denken en dan vraag ik me af of we Jezus in Nederland ook hebben gereduceerd tot chocola: altijd gezellig, altijd zoet, altijd fijn om erbij te hebben. Maar Hij is zo anders. Het zijn de meest kwetsbare mensen die zijn hart hebben. Dáár komt Hij constant ondubbelzinnig en expliciet voor op.

In deze wereld moet ik dan niet als eerste aan westerse christenen denken. Wij zijn eerder de rijke jongeling. Tegen hem zei Jezus (vrij vertaald): ‘Geef eerst maar eens je spullen weg en dan kun je Me volgen.’’

When the weather gets rough, he flows like the big muddy but that’s okay. Pour him over ice cream for a nice parfait.

– Chocolate Jesus, Tom Waits

‘Hoop moet je dóén’

‘Onder christenen is er vaak discussie of we ons moeten bezighouden met zorg voor de schepping. Maar dat is niet het enige waar het om gaat. Wat voor christenen zou moeten tellen, is dat onze naasten op dit moment sterven als gevolg van de klimaatcrisis. Dat zou ons moeten raken. Het raakt mij in ieder geval diep.

De klimaatcrisis is een ongelijkheidscrisis. Daarom is het verbonden met Jezus’ opdracht om voor naasten te zorgen. Hoe arrogant is het als wij vervolgens met ons gedrag laten merken dat we prioriteit geven aan onze eigen welvaart en ons eigen gemak!? In de Bijbel lees ik hoe God tekeergaat tegen mensen die zo in het leven staan. Dat doet mij in alle eerlijkheid soms vrezen wanneer ik kijk naar onze comfortabele levens hier in Nederland.

Jezus ging niet aan het kruis zodat wij een lang en welvarend leven kunnen hebben en kunnen blijven zondigen vanwege zijn genade. Jezus stierf omdat Hij de hele wereld liefheeft en omdat Hij herstel wil brengen voor de wereld. Hij roept ons om zijn handen en voeten te zijn.

Wat ons als christenen te doen staat, is dat we hoop doen en hoop zijn in plaats van alleen over hoop praten om onszelf gerust te stellen. Hoop is geen doekje tegen het bloeden. We doen soms alsof de weg naar de toekomst vol mogelijkheden is, maar dat is niet zo. We weten precies waar het de komende jaren naartoe gaat. Wij zijn nu nog in de illusie dat wij hogere dijken kunnen bouwen en beschermd zullen blijven. En inderdaad zal Nederland niet het eerste land zijn dat overstroomt. Maar het speelveld wordt steeds gelijker en uiteindelijk is er geen ontkomen aan. De klimaatcrisis zal ook ons treffen.’

Alfred Slomp

Over Alfred Slomp

Alfred Slomp werkt in het onderwijs en is spreker en schrijver. Je kunt zijn workshop boeken via godindesupermarkt.nl.

Gerelateerd