Voor veel mensen was de verkiezingsuitslag op 22 november een schok. De day-after noemde Rikko Voorberg het een verwoestende verkiezingsuitslag. Een slag in het gezicht van zovelen die al het idee hebben er niet bij te horen. Al snel bleek uit onderzoek van o.a. het Nederlands Dagblad dat er maatschappijbreed op de PVV is gestemd; ook door christenen.
Vandaag lanceren wij, samen met een groep predikanten, een verklaring. In deze verklaring nemen we duidelijk stelling: de retoriek van de vluchteling/migrant als schuldige voor alle problemen die we in Nederland hebben moet worden tegengesproken. Etnocentrisme heeft geen bestaansrecht in de kerk. Extreem-rechts gedachtengoed gaat niet samen met het evangelie.
Wij geloven dat alle mensen door God gewild, geliefd en gekend zijn. Gods Koninkrijk is een veelkleurig Koninkrijk, bedoeld voor elke stam en elke taal. Alle mensen zijn gelijkwaardig. We kunnen en willen geen onderscheid maken tussen de ene of de andere groep mensen.
Alleen helpen we, jullie, als kerken daar niet mee verder. Daarom willen we je op deze pagina handelingsperspectieven geven hoe je met elkaar het gesprek over ‘de ander’ aan kan gaan.
“Systematisch racisme komt overal voor en in Nederland moeten we het samen bestrijden. De enige manier om het te bestrijden is: elkaar op straat en in onze eigen buurt ontmoeten en naar elkaars verhaal luisteren.”
– Samuel Lee, oud-theoloog des vaderlands
Veel organisaties zijn al bezig met deze thematiek. Wil jij in je kerk het gesprek openen over uitsluiting, racisme en discriminatie? Kijk dan eens bij onderstaande materialen
ICP Netwerk maakte een driedelige online Bijbelstudie met de titel Meer kleur in de kerk. Hans Euser, één van de makers: ‘Christenen zijn geroepen om elkaar lief te hebben en zich met elkaar te verzoenen, zelfs dwars door etnische en culturele barrières heen. In de praktijk blijkt dit niet zo gemakkelijk. Het thema racisme roept gevoelens van pijn, schaamte en weerstand op, ook binnen de kerk. Met deze nieuwe Bijbelstudie kun je in een kleine groep aan de slag met thema’s als racisme, diversiteit en verzoening.’
Het thema racisme roept gevoelens van pijn, schaamte en weerstand op, ook binnen de kerk.
– Hans Euser
Samuel lee zegt het heel wijs: we moeten elkaar opzoeken, met elkaar praten en niet naast elkaar leven. Wat kan je praktisch doen?
In de verklaring doen we ook een nadrukkelijk oproep om onze geloofsgemeenschappen te laten fungeren als oefenplaatsen voor de noodzakelijke gesprekken over racisme en discriminatie. Sommige onderwerpen vermijden we liever, omdat we bang zijn iemand te kwetsen. Toch zou juist de kerk een plek moeten zijn waar we elkaar ontmoeten en eerlijk spreken, zonder de scherpe kanten van de waarheid te ontwijken.
In de kerk zoeken we samen naar Gods bedoeling en ondersteunen we elkaar. Ons wereldbeeld, onze waarden en keuzes komen uit een diepe bron van wijsheid en inspiratie: de Bijbel. De Bijbel staat vol verhalen over gerechtigheid, zorg voor vreemdelingen, en hoe samenlevingen op een rechtvaardige manier ingericht kunnen worden. Laten we dit onderwerp binnen onze gemeenschappen bespreken.
Ons verlangen is een samenleving waarin iedereen gelijk wordt behandeld, ongeacht hun achtergrond. Hierin gaat het om het respecteren van ieders cultuur, om een gelijkwaardige behandeling, en onderlinge verbondenheid van mensen. Verschillende culturen zijn geen tegenstanders van elkaar. Integendeel, de diversiteit in culturen en achtergronden kan ons juist verrijken. Dit is een hoopvolle boodschap.